Shakira i Jada Pinkett Smith. To dwie kobiety, które nie wydaje się łączyć ze sobą nic, poza ogromną popularnością. O pierwszej z nich było ostatnio głośno, ale ty razem nie z powodu jej dokonań artystycznych, lecz rozstania z partnerem (to piłkarz, Gerard Pique, który był jednym z kandydatów do powołania na Mundial 2022 w Katarze, ale ostatecznie tak się nie stało) oraz Mundialu (miała wystąpić na ceremonii otwarcia Mistrzostw Świata w piłce nożnej). Ta druga stała się bohaterką skandalu na Oscarach. Jej mąż, Will Smith, uderzył w obronie żony Chrisa Rocka. Obie są piękne, znane, utalentowane, co poza tym je łączy?
Shakira i Jada Pinkett Smith chorują na alopecia areata. Po polsku to łysienie plackowate. Ponieważ pierwsza zmienia fryzury, ścina, koloryzuje i przeprowadza mikropigmentację, aby ukryć swoją przypadłość. Druga- na początku ukrywała swój problem, teraz prezentuje się z ogoloną głową. Nie tylko one cierpią na łysienie plackowate. Ten sam problem dotknął inne aktorki, Tyrę Banks czy Neve Campbell.
Alopecia. Łysienie. Na czym polega?
Czy Shakira i Jada Pinkett Smith mają szanse na wyzdrowienie? Na czym polega łysienie plackowate? Łysienie plackowate (alopecia areata, alopecia totalis) to punktowa lub całkowita utrata włosów. Może dotyczyć skóry głowy oraz pozostałych regionów ciała. Przyczyną jest atak przeciwciał uszkadzający mieszki włosowe. Jest to bowiem choroba o podłożu autoimmunologicznym. Przypadłość może być przejściowa. U części osób włosy odrastają, u części udaje się osiągnąć remisję. Natomiast problem potrafi okresowo powracać. Szczególnie w okresach przeciążenia, stresu, czy innych chorób. Może być też występować rodzinnie. Zdarza się, że współwystępuje z innymi schorzeniami autoimmunologicznymi, jak choroba Hashimoto, bielactwo, toczeń czy cukrzyca typu 1.
Jak rozpoznać łysienie plackowate?
Pojawia się przeważnie u osób młodych. Może towarzyszyć mu ubytek włosów nie tylko na głowie, oraz zmiany na paznokciach. Sama skóra pozostaje niezmieniona. Ostateczne rozpoznanie i diagnostykę przeprowadza dermatolog. Ocenia on samo miejsce ubytku włosów, oraz owłosienie w jego okolicy, wygląd paznokci itd. Nie każde wypadanie włosów to właśnie alopecia. Ale o tym wspominałam już tu wcześniej oraz tutaj.
Z czym różnicować łysienie plackowate, czyli co to może być innego?
Łysienie możemy podzielić na niepozostawiające blizn lub to z bliznami. Łysienie bez pozostawienia blizn:
1) Plackowate. Wypadanie włosów, które może dotyczyć każdej części ciała. Kiedy dotyczy tylko części ciała, nazywa się to łysieniem plackowatym., ale kiedy dotyczy części ciała, na przykład całej głowy, nazywa się to alopecia totalis. Kiedy obejmuje całe ciało, nazywa się alopecia universalis. Etiologia nie jest do końca znana, ale jest związana z autoimmunologią.
2) Androgenowe. Wypadania włosów, na który mają wpływ hormony (męskie, androgeny).
3) Telogenowe. To skutek skrócenia faz cyklu włosa. Telogen, to faza wpadania. Stąd nazwa. Może to wynikać z choroby, na przykład schorzenia tarczycy, czy też ze stresu, niektórych leków, albo złej, niedoborowej diety.
4) Pourazowe. Wynika z silnego ciągnięcia włosów, powszechnie obserwowanego u dzieci. Również trichotillomania jest rodzajem łysienia pourazowego, w którym pacjent wielokrotnie sam ciągnie za włosy.
5) Grzybica owłosionej skóry głowy. Ona także może powodować wypadanie owłosienia, bez pozostawiania blizn.
6) Anagenowe. Jest to wypadanie włosów, które występuje podczas fazy anagenowej (wzrostowej) cyklu komórkowego. Obserwowane u pacjentów z chorobami nowotworowymi, otrzymujących środki chemioterapeutyczne.
Łysienie bliznowaciejące dzieli się na trzy główne typy:
1) Grzybica owłosionej skóry głowy. To zapalna odmiana grzybicy owłosionej skóry głowy. Może zakończyć się łysieniem bliznowaciejącym.
2) Alopecia mucinosa. Pojawia się, gdy materiał śluzowy gromadzi się w mieszkach włosowych i gruczołach łojowych i powoduje reakcję zapalną, która utrudnia wzrost włosów.
3) Alopecia neoplastica. Jest to naciek nowotworowy owłosionej skóry, który wywołuje wtórnie łysienie.
Jak leczyć łysienie plackowate?
Nie istnienie sposób, by wyleczyć z samej predyspozycji do chorób autoimmunologicznych, podobnie jak w Hashimoto czy bielactwie. Są jednak metody wspomagające. Stosowane są preparaty minoksidilu, glikokortykosteroidy w różnych postaciach, cygnolina, alergeny kontaktowe (substancje podrażniające), oraz naświetlania (PUVA) i immunostymulację. U sporej części osób (nawet do 60%) następuje samoistny odrost i remisja. O leczeniu wypadania włosów znajdziesz też informacje tutaj.
Terapia nie jest w każdym przypadku skuteczna, a przypadłość potrafi nawracać. Wiemy, że pacjenci z łysieniem są narażeni na zwiększone ryzyko psychospołecznych powikłań utraty włosów, takich jak lęk i depresja. Jednocześnie ci pacjenci muszą być oceniani pod kątem innych chorób autoimmunologicznych, takich jak choroby tarczycy, bielactwo itp.
Jedno z badań wykazało, że pacjenci z łysieniem plackowatym są narażeni na zwiększone ryzyko rozwoju insulinooporności!
Czy Shakira i Jada Pinkett Smith oraz inne osoby z tą przypadłością mają szanse na wyleczenie?
Oczywiście, mają. Natomiast w obu opisanych przypadkach, sytuacja trwa już co najmniej kilka lat, więc problem nie wydaje się być przejściowy. Ponieważ jestem pewna, że obie panie z uwagi na zasoby finansowe mają dostęp do najnowocześniejszych metod, a jednak nadal borykają się z problemem, sytuacja wydaje się nie wyglądać tak różowo. W tej chwili medycyna nie potrafi jeszcze wyleczyć wszystkich chorych z łysieniem plackowatym. Ale wciąż poznajemy nowe metody terapii i niewykluczone, że w przyszłości będzie to możliwe. Wiele osób z tym schorzeniem to z pewnością łagodniejsze przypadki i może liczyć na samoistny odrost włosów.
.
.
.
.
.
.
.
.
.