Co to jest Zonulina?
To stosunkowo niedawno odkryte białko (proteaza endogenna). Pierwszy opisał je Włoch, prof.Alessio Fasano w 2000r. Zonulina to marker służący do regulacji tight junctions, czyli ścisłych wiązań międzykomórkowych w jelitach. Dzięki ich sprawności jelito stanowi skuteczną barierę. Gdy produkcja Zonuliny jest zaburzona, mogą pojawić się patologie układu immunologicznego. Efektem będzie stan zapalny, choroba autoimmunologiczna a nawet nowotwór. Istnieją dowody, że gliadyna (obecna w pszenicy) może aktywować to białko i co za tym idzie, zwiększać przepuszczalność jelit. Natomiast u osób zdrowych, bez nietolerancji glutenu, organizm jest w stanie to skompensować.
Uważa się, że przywrócenie prawidłowej czynności Zonuliny i sprawnej bariery jelitowej może zmniejszać ryzyko wystąpienia powyższych schorzeń.
Jak oznaczać Zonulinę?
Badanie jest praktycznie bezinwazyjnie i bezbolesne, ponieważ oznacza się ją w kale.
Kiedy wynik Zonuliny jest nieprawidłowy? Co znaczy wysoka Zonulina?
Podwyższone stężenie Zonuliny w kale pojawia się w leaky gut co sugeruje, że przepuszczalność jelita jest zbyt duża. Nadmiar tego białka stwierdza się w celiakii, RZS, cukrzycy typu 1, stwardnieniu rozsianym, oraz innych chorobach autoimmunologicznych.
Wykazano, iż wyższe wartości Zonuliny wiążą się z podwyższonym poziomem glikemii i insuliny na czczo, wyższymi wartościami ciśnienia rozkurczowego (wartość “dolna”), większym obwodem talii (nadwagą, otyłością), hierlipidemią, insulinoopornością, oraz całkowitym ryzykiem chorób metabolicznych.
Czy każdy powinien zbadać poziom Zonuliny ?
Warto to zrobić gdy występują dolegliwości z przewodu pokarmowego, których przyczyna pozostaje niejasna, albo wysunięto podejrzenie wspomnianych wyżej schorzeń.
Co nam da oznaczenie Zonuliny?
Jeśli stężenie jej będzie wysokie, wiemy, że organizm nie funkcjonuje prawidłowo. Wówczas obniżenie tego parametru pozwoli na poprawę stanu chorych, ustąpienie objawów choroby albo zminimalizowanie ryzyka zachorowania. Skoro wysoka Zonulina powoduje choroby, jej normalizacja powinna prowadzić do dobrostanu pacjenta.
Mówi się o Larazotydzie (syntetyczny peptyd) jako leku obniżającym stężenie Zonuliny. Ponadto istotną rolę odgrywać mają probiotyki, L-glutamina, cynk, enzymy trawienne, witamina D3, odstawienie pokarmów na które chory jest uczulony, unikanie niektórych leków (np.niesteroidowe leki przeciwzapalne), redukcja stresu, dieta z naciskiem na produkty dobrej jakości, nieprzetworzone i pozbawione konserwantów itp.
Monitorując stężenia tego białka możemy także oceniać efektywność stosowanego leczenia.
fajny tekst gratuluje