jak chcesz wygladać?

Jakie wykonać badania przed włączeniem HTZ (Hormonalnej Terapii Zastępczej)? Kilka porad praktycznych.

Wspominałam niedawno o korzyściach i ryzyku wynikających z terapii (tu).
Gdy rozważasz rozpoczęcie hormonalnej terapii zastępczej (HTZ), masz mniej niż 60 lat lub nie miesiączkujesz krócej niż 10 lat, możesz, a wręcz powinnaś wykonać kilka badań.

Na wizycie u lekarza omówisz swoją historię medyczną i tzw. obciążenia rodzinne (choroby naczyniowe, nowotworowe), zostaniesz zbadana, zważona.

Poza ogólnymi badaniami zaleca się przeprowadzenie badania ginekologicznego, pobranie cytologii, usg narządu rodnego (przezpochwowe), oraz badanie piersi.

zbadaj piersi

Dodatkowo powinnaś wykonać badanie obrazowe piersi (mammografię, chyba, że dodatkowo zalecono również usg). Z badań krwi sugeruje się ocenę glukozy i cholesterolu. Czasami, w “trudnych” przypadkach sprawdza się również FSH lub AMH, TSH, tzw.próby wątrobowe, krzepnięcie (to już nie są badania rutynowe). Jeśli sytuacja tego wymaga, dodatkowo można wykonać usg jamy brzusznej, żył kończyn dolnych, densytometrię (badanie w kierunku osteoporozy).

Gdy już rozpoczniesz leczenie, musisz regularnie się kontrolować. Najpierw po 3 miesiącach, później minimum raz do roku. Kontrola obejmuje badanie lekarskie, ginekologiczne, kontrolę ciśnienia, wagi, badanie piersi (również badanie obrazowe), cytologia, czasem badania krwi, usg dopochwowe.

plastry czy tabletki? a może żel?

Dochodzimy do form podania leku. Jest kilka, najpopularniejsza to tabletka (jest ich kilka rodzajów o różnym składzie i sposobie działania), przezskórna (plasterki), domięśniowa (zastrzyki), dopochwowa. Dla różnych kobiet różne będą zalecenia. Każda z nas jest inna, ma inne dolegliwości, obciążenia rodzinne, czy istniejące choroby. Dlatego opracowano kilka dróg podania i postaci preparatów. Wiemy, że postać przezskórna nie zwiększa ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych ani “gęstość mammograficznej” (czynnik zwiększający ryzyko raka piersi). Postać miejscowa (dopochwowa) wogóle nie ma stwierdzonych bezwzględnych przeciwwskazań (nie ma działania na cały organizm lub jest ono znikome).

Dlatego terapia tego typu powinna zostać dobrana indywidualnie, po wnikliwym wywiadzie i uzgodniona z pacjentką.